KLASZTOR OJCÓW FRANCISZKANÓW
Pierwsi franciszkanie przybyli do Osiecznej 14 sierpnia 1622 roku za sprawą Adama Przyjemskiego. Początkowo zamieszkali na zamku. W 1691 Zofia Opalińska ufundowała klasztor w obecnej postaci, zaś dzisiejsza barokowa świątynia wzniesiona została przez Józefa Mycielskiego w latach 1729-33. Twórcą projektu był włoski architekt Pompeo Ferrari. Obecny wystrój kościoła został wykonany w latach 1784-86.
Dwa razy wydalono franciszkanów z osieckiego sanktuarium. Po raz pierwszy w okresie zaborów, gdy w 1834 roku, rząd pruski dokonał kasacji obiektu, a mnisi musieli na niemal sto lat opuścić klasztor. W tym okresie w sanktuarium działał Dom Księży, gdzie wysyłano kapłanów, którzy z jakichś powodów nie sprawdzili się w pracy duszpasterskiej. W czasie zrywu niepodległościowego w latach 1918-19 klasztor został zajęty przez powstańców a w pomieszczeniu za ołtarzem były posiedzenia dowództwa powstańczego. Po zwycięskiej Bitwie pod Wiatrakami umieszczono w nim pierwszą Wielkopolską Szkołę Podoficerską, która działała do 1921 roku. Sześć lat później do klasztor wrócili zakonnicy. Do chwili wybuchu drugiej wojny światowej w klasztorze mieściło się Wyższe Seminarium Duchowne. Wraz z brutalnym wydaleniem przez gestapo zakonników w 1941 roku, rozpoczął się drugi krytyczny okres w dziejach sanktuarium. Hitlerowcy założyli tam karny obóz pracy dla kobiet będący filią więzienia rawickiego. Przewinęło się przez niego ok. 1600 więźniarek. Szesnaście z nich zmarło i zostało pochowanych w przyklasztornym ogrodzie. Kościół w czasie wojny służył jako magazyn surowców. Trzy miesiące po wyzwoleniu franciszkanie powrócili do Osiecznej.
Doniosłym wydarzeniem w powojennej historii była papieska koronacja cudownego obrazu Matki Boskiej Bolesnej. Odbyła się 5 sierpnia 1979 roku, a dokonał jej arcybiskup metropolita poznański Jerzy Stroba w obecności księży biskupów, licznego duchowieństwa i około trzydziestu tysięcy wiernych.
We wnętrzu świątyni jest jeszcze więcej zabytkowych obrazów i rzeźb, jak:
figura Chrystusa Ukrzyżowanego w głównym ołtarzu,
obraz Chrystusa na Krzyżu - w lewym bocznym ołtarzu,
obraz Matki Bożej w prawym bocznym ołtarzu,
obraz patrona kościoła św. Walentego,
obrazy świętych: Franciszka, Antoniego, Jana Nepomucena i Piotra z Alkantary.
Na uwagę zasługują też:
cenne wyposażenie rokokowe z lat 1784-87, wyrzeźbione w dębie, o naturalnym kolorze drewna.
w ołtarzach bocznych cztery obrazy Franciszka Szmuglewicza z 1786 roku.
więcej: www.osieczna.franciszkanie.net
